۷۱- خون رزان روزه یکسو شد و عی دآمد و دلها برخاست می زخمخانه به جوش آمد و می باید خواست توبه زهدفروشان گرانجان بگذشت وقت رندی و طرب کردنرندان برجاست چه ملامت رسد آن را که چنین باده خورد این چه عیبست بدین بیخری وین چهخطاست باده نوشی که …
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
ترک پری چهره – آن ترک پری چهره که دوش از برما رفت – غزل ۸۲لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت